Ik was een redelijk trouwe kerkganger maar het deed me allemaal niet zoveel, ’s zondags één ding, door de weeks andere dingen. Nog niet eens zo lang geleden kwam het geloof in mijn hart tot leven, wederom geboren heet dat. Vanaf dat moment werd de Bijbel een levend boek voor mij (dat was het natuurlijk al, maar wist ik veel), contexten werden duidelijk, net alsof er puzzelstukjes op z’n plaats vallen, je ziet verbanden, het gaat niet meer over regels maar over “geest en leven”. Dat “levend geloof” is een doorlopend proces en ik ben nog steeds bezig, daarnaast zal ik nooit beweren dat ik alles al weet, ik blijf onderzoeken en blijf nieuwe dingen ontdekken.

Toen ik werd losgemaakt van het traditioneel geloofssysteem kwam ik in kringen waar men duidelijk sprak over bekering en wedergeboorte en waar tegelijk de Israël- en eindtijd leer werd gebracht. De betekenis van het geestelijk Israël werd als on-Schriftuurlijk bestempeld en er werd gesproken over het herstel van het Romeinse rijk, over het herstel van Israël, over herstel van de tempel etc. De leer was dat we in de “laatste dagen” leefden en dat Jezus nog vannacht kon terugkomen en dat Hij dan de “bruidsgemeente” zou wegnemen, “opname” heet dat, om daarna verder alle aandacht te richten op Israël. Mijn gedachten over Israël en eindtijd werden meer beïnvloed door de maranatha beweging dan ooit door de traditionele kerk die veelal oudtestamentisch blijft denken aan een natuurlijk geslacht dat de plaats van het oude verbondsvolk heeft ingenomen.

Ik was een klassiek volgeling van het dispensationalisme, las veel boeken en volgde lezingen en had een voorkeur voor alles wat met Israël en eindtijd te maken had. Dominees, voorgangers en kerkleiders hielden ons voor dat we het nieuwe testament zoveel mogelijk letterlijk moesten nemen. En dat deed ik. Totdat ik mij realiseerde dat ik Mattheüs 16:27-28 over het hoofd gezien had, die ik ogenschijnlijk vergat letterlijk te nemen en begon een nieuwe zoektocht die uiteindelijk leidde naar een totale geloofsverandering.

En het begon allemaal als volgt. Stel je staat met de andere discipelen onder het gehoor van Jezus, bijna 2000 jaar geleden en Jezus zegt dan in Matt 16:27-28:

Want de Zoon des mensen in de heerlijkheid van Zijn Vader, met Zijn engelen, en dan zal Hij ieder vergelden naar wat hij gedaan heeft. Voorwaar, Ik zeg u (discipelen): Er zijn sommigen van hen die hier staan, die de dood niet zullen smaken, totdat zij de Zoon des mensen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk. (Matt. 16:27-28)

Je hoort Jezus zeggen dat Hij zou komen in Zijn koninkrijk met zijn engelen en ieder zou vergelden naar zijn daden. Wanneer? Voordat sommigen die daar waren zouden sterven. Dat zei Jezus toch?
Denk er eens aan wat een ervaring dat zou zijn, als jij één van hun was die daar zou staan en 20, 30 of 40 jaar zou voorbijgaan en dan zou de Zoon des mensen komen (na 40 jaar dus).
Een aantal zouden al dood zijn, maar sommigen (misschien jij ook) zouden Hem zien komen in zijn koninkrijk, m.a.w. het meemaken, toch?
Dus daar staat heel eenvoudig dat Jezus zou terugkomen, nog tijdens het leven van enkele van zijn discipelen. Zo lees ik dat en ik kan er niets anders van maken.

De reden van verandering.

Regelmatig willen hedendaagse bijbelleraars ons doen geloven dat wij momenteel in de laatste dagen leven en dat de tweede komst van Jezus in onze nabije toekomst zal plaats vinden. Echter niet één van de schrijvers van het nieuwe testament is het daar mee eens!

1. Jezus vertelde zijn discipelen en andere leeftijdsgenoten dat Hij zou terug komen nog tijdens hun leven (Matt. 10:23; 16:27-28; 24:34; 26:64; Joh. 21:22; Openb. 3:11; 22:7, 12, 20).

2. De schrijvers van het nieuwe testament verwachten ook dat Jezus terug zou komen tijdens hun leven (Jac. 5:7-9; Hebr. 10:37; Openb. 1:1-3).

3. De schrijvers van het nieuwe testament zeiden dat zij (niet wij) in de “laatste dagen”, “einde der tijden”, “einde eeuw” etc. leefden (Hand. 2:16-17; Jacobus 5:3; 1 Kor. 7:31; 10:11; Hebr. 1:1-2; 9:26; 1 Petrus 1:20-21; 1 Joh. 2:18-20).

4. Zowel Johannes de Doper als Jezus onderwezen dat het Koninkrijk in hun dagen een tegenwoordige realiteit was en ook dat het niet een natuurlijk Koninkrijk, maar een geestelijk Koninkrijk was (Matt. 3:1-2; 4:17; 10:7; 12:28; Lucas 17:20-21).

Het nieuwe testament staat vol met tijdsuitdrukkingen die aangeven dat zowel Jezus als de schrijvers van het nieuwe testament de verwachting uitspraken dat Jezus nog tijdens hun leven terug zou komen. Door heel het nieuwe testament worden woorden gevonden zoals “spoedig”, “nabij”, “weldra moet geschieden”, “dit geslacht”, “een korte, korte tijd”, “de tijd is kort”, kom spoedig”, etc. En eigenlijk kunnen deze tijdsuitdrukkingen maar op drie manieren uitgelegd worden:

1. Doe net alsof deze tijdsuitdrukkingen niet betekenen wat ze eigenlijk willen zeggen, bekijk ze zoals God tijd ziet. Het probleem met deze visie is, dat de tijdsuitdrukkingen eigenlijk geen toegevoegde waarde hebben. Woorden zoals “spoedig” of “weldra”, betekent eenvoudig een periode ergens in de toekomst, het kan morgen zijn, maar ook 2000 jaar later. De woorden hebben niet echt een betekenis meer. Dit de visie die de “futuristen” er op na houden.

2. Een andere uitleg is om de tijdsuitdrukkingen letterlijk nemen, om vervolgens tot de slotsom te komen dat Jezus en de schrijvers van het nieuwe testament het bij het verkeerde eind hadden. Deze visie staat bekend als de “kritisch theologische” visie. De bekende schrijver C.S. Lewis was aanhanger van deze visie.

3. De derde uitleg is om de tijdsuitdrukkingen letterlijk te nemen en te geloven dat Jezus wel degelijk terug kwam in een geestelijke hoedanigheid 70 na Christus. Deze visie staat bekend als de leer van de vervulde profetieën.

Conclusie…
De verzen die hier boven genoemd worden zijn allemaal eensluidend over de tijdsperiode waarin Jezus zou terug komen. Er is geen enkel conflict tussen de verzen onderling! Ook is er geen enkele tekstgedeelte die een andere tijdsperiode aangeeft. Nergens in het nieuwe testament vinden we ook maar een minste of geringste verwijzing van Jezus’ komst, als zou dat ergens ver weg in de toekomst plaats vinden. Nergens! Er is geen enkele reden om iets anders te geloven dan wat we toch nog toe gevonden hebben. Als je de andere artikelen op deze site gaat lezen zal je tot dezelfde conclusie komen. We kunnen in detail verschillen, maar je zult geen conflicten vinden. De apostelen predikten en onderwezen de mensen precies hetzelfde wat Jezus hun had geleerd. We verwachten een goddelijke eenheid te vinden tussen de boodschap van de apostelen en de woorden van Jezus en gelukkig is dat ook zo.

Tenslotte…
Als Jezus niet terug kwam, is het christendom een farce en heeft de atheïst en de moslim het gelijk aan zijn zijde. Maar dat geloof ik niet. Ondanks dat ik misschien nog niet alles begrijp, geloof ik dat Jezus meende wat Hij zei en dat Zijn wederkomst plaats vond in de eerste eeuw na Christus.

Grote revoluties in de christelijke wereld komen niet omdat met iets nieuws heeft ontdekt.
Ze vinden plaats wanneer iemand radicaal van inzicht verandert over iets wat er al was…..
H. Richard Neibuhr